Çevre özgüvenimi o kadar etkiliyor ki. çevre kabul edildiğimi hissettirmeyince, ne kadar doğru insanlar olurlarsa olsunlar canım yanıyor. Öyle ki kendi duygularından hatta aklından şüpheye düşüyor insan. Şu an o çevreden şükür ki ayrılabildim ve şimdi daha farklı biriyim. Hayatımın ve seçimlerimin bana ait olması sürreal hissettiriyor, tabi ki tamamem hakim değilim hayatıma ama üstümden biraz ağırlık kalktı. En azından içimden geleni, söylemek istediklerimi suçlu hissetmeden söyleyebiliyorum ifa

Son Yorumlar

  • @anonim 2 hours ago
    de edebiliyorum ve deli olmadığımı, bu hisleri diğer insanların da hissedebildiğini fark ediyorum. 1 yıllık samimi arladaşınızı sırf birisine platonik diye dışlamazsınız ya Sanki ben seçtim onu sevmeyi! Onlar hiç "Allahım al bu sevgiyi kalbimden dayanamıyorum" diye yalvarmamış ki, nereden bilsinler! Ve evet Allah aldı o sevgiyi kalbimden. Neredeyse ruhum da gidiyordu o sevgiyle beraber. Belki de bir kısmı gitmiştir.
    0 0