abi bi yaz kurstayım tamam mı, o dönem benim sınıftaki insanlar sığ sıkıcı ve geri zekalılar ben de kimseyle muhatap olmuyorum, kitap falan okuyorum sıkıldıkça, herkesi nasıl tek tek öldürürdüm onun planını yapıyorum. sonra bi çocuk benle konuşmaya başladı (nerden çıktı bilmiyorum abi ben başlattıysam diyaloğu derdimle birlikte kafamı da sikin) o kadar çok ortak ilgi alanımız çıktı ki, her türlü yerden mutlaka sevdiği ilgi duyduğu bi şeyler olan biriyim ama bu çocuk etrafımda benim dışımda kimse
aşık olmak istiyorum ama sırılsıklam böyle boşluğa baksam gözümün önüne gelsin .ufak bi boş anımda hayalini kurayım yok ama hayatımda öyle biri azıcık iyi biri olsun ben aşık olurum zaten ama bırak sonunda kavuşmayı daha aşık bile olamıyorum bu da böyle garip bişey.
Butona tikla ama public'te tiklama