Abi dışarda ne kadar ful makara takılsakta insan derdi olduğu zaman yanında sevdiği kız olsun kafasını göğsüne yaslayıp bi sakinleşmek ister o kollarda huzur bulmak ister o yok işte amk hiç olmadı da.
daha 18 yasindayim ama insanlardan o kadar sogudum ki karsidaki kisi kafa dengi de olsa iyi anlassam da sevgim hep yuzeysel kaliyo asla samimi ve sicak hissedemiyorum hic arkadasim kalmadi bu yuzden ama cidden herkes cok yapay geliyo sıkılıyorum sadece tek basima ya da ailemle vakit gecirmek istiyorum yalniz mi olcem ben
nerede o eski derdini siktiklerim... nerede o sikilen dertlerim... herkes birbirine vaaz verme peşinde... kimse de demiyor ki... senin ben derdini sikeyim veyahut enough with your fucking problems...
Sosyal ankisyetesi olan birinin üstüne gitmeyin bu durumu çözmez götler başkasını kötü hissettirmekten ne haz alıyorsunuz allah belanınzı versin piçler amınıza koyarım
Hayatımda bi bok değişmiyor ev-okul arası gidip gelip duruyorum. Okul ayrı ev ayrı sıkıcı. Okuldaki akademik düşüş beni okukdan iyice soğutuyor. Arkadaş sayım azalıyor. Sevgili zaten yok bari o olsa bi şekil zaman geçerdi ama yok. Kısacası bi sik değişmeden aynı hayatı yaşayıp duruyorum yarın ne olacağını biliyorum bugün ve dünküyle aynı. Okulu bıraksam bi işe girsem belki farklı bi ortamda kendimi toparlarım diye düşünüyorum. Umarım eski moral motivasyonu bulurum
Butona tikla ama public'te tiklama