Azalarak bitti bazı şeyler. Aniden olmadı; göz göre göre, gözümün önünde oldu. Bittiğini yavaş yavaş hissettim. Bitmesin diye çabaladım biraz, bir yerden sonra benim de gücüm bitti. Dermanım kalmadı mücadeleye. Kimse suçlu değil. Herkes biraz hatalı ama kimse suçlu değil. Ben de.
Mayısta ayrıldığım Eski sevgilim trafik kazası geçirdi gece 3 de. Çok hızlı gelen bir araç çarpmış. Bedeni metrelerce savrulmuş. Kolu ve bacağı kopmuş fırlamış. Feci şekilde ölmüş
Mayısta ayrıldığım Eski sevgilim trafik kazası geçirdi gece 3 de. Çok hızlı gelen bir araç çarpmış. Bedeni metrelerce savrulmuş. Kolu ve bacağı kopmuş fırlamış. Feci şekilde ölmüş
Mayısta ayrıldığım Eski sevgilim trafik kazası geçirdi gece 3 de. Çok hızlı gelen bir araç çarpmış. Bedeni metrelerce savrulmuş. Kolu ve bacağı kopmuş fırlamış. Feci şekilde ölmüş
Mayısta ayrıldığım Eski sevgilim trafik kazası geçirdi gece 3 de. Çok hızlı gelen bir araç çarpmış. Bedeni metrelerce savrulmuş. Kolu ve bacağı kopmuş fırlamış. Feci şekilde ölmüş
dunyanin en onemli derdimi bilmiyorum ama insanlara birseyler anlattikca (herhangi birsey) kendimi her seferinde sik gibi hissediyorum. Buna gerek var miydi? Bos muhabbet, İlgi toplamaya mi calisiyorum? Benimkide dert mi neler yasiyolar baksana! tam olarak boyle seyler dusunuyorum kimseyle birsey paylasmak konusmak istemiyorum her defasinda kendimi dunyadan soyutlamak. Ama mumkun olabilecek birsey degil kendimi itici buluyorum baskalarininda bunu dusundugunu hissediyorum gercekten herkes arkamda
SEN, BENDEN ÇALDIGIN O NEŞEMİ HAYATINDA BOYUNCA BULAMAYACAKSIN. HER GÜLDÜGÜN AN AKLINA DÜSECEGİM BİR YERLER AGLATTİGİM BİRİ VAR DİE HER GÜLÜSÜNDE AKLINA DÜSECEGİM