1 yıl boyunca beni it gibi ağlattıktan sonra düzelmeye karar vermesinin ardından eskisi gibi hissedemediğim için ben mi suçluydum gerçekten? Şimdi göstereceği hassasiyeti o zaman gösterseydi şuan bu durumda olmazdık.
Sevdiğiniz birine veda etmek acı vericidir ama bence artık size olan ilgisini kaybetmiş, artık nasıl olduğunuzu umursamayan ve bunu düzeltmek için çözüm aramaya niyeti olmayan biriyle birlikte olmak daha acı vericidir. Acıtıyor ama bu doğru..
İnsan düşünmeye, bazı şeyleri anlamaya başladığı zaman mutsuz oluyor gerçekten. Aslında ailesinin o kadar mutlu ve sorunsuz olmadığını gördüğü zaman anlıyor mesela aslında her şeyin o kadar toz pembe olmadığını. Annesinin ağladığını görünce anlıyor, kimsenin içten içe mutlu olmadığını görünce anlıyor
Sadece biraz huzur bulmak istiyorum. Sadece birazcık yaşadığım şu hayattan keyif almak istiyorum ama yaptığım hiçbir şeyden gerçekten zevk almıyorum sadece zamanımı geçiriyorum işte. Eskiden hissettiklerim daha yoğundu ama şuan her şey o kadar tekdüze ki. Sürekli gelecekte mutlu olacağımızı varsayıyoruz ama zaman akıp gidiyor ve şuan değilse ne zaman?
Derdim sevilmek de değil sadece yaptığım şeylerden zevk almak istiyorum. Sürekli her şeyi düşünmek zorunda olmamak istiyorum. Sürekli gelecek veya insanlar hakkında düşünmemeliyim
Bazen gerçekten hafızam silinsin istiyorum, hatta gerçekten hiç doğmamış olmak istiyorum. Neden her şey bu kadar zor olmak zorunda? İnsanlar birbirini saf bir şekilde sevemiyor bile. Sürekli bir sorun problem
Zamanında o kadar çok kavga ettik ve o kadar çok durup dururken kavga çıkardı ki hassas davransa bile ondan mesaj bildirimi geldiği zaman ne kadar gerildiğimi anlatamam. Ama buna rağmen ondan tamamen kopamıyordum, engelleyemiyordum. Belki de ne olursa olsun sevdiği ve geri döndüğü için böyle yapıyordum veya ona gerçekten alıştım
En başta gerçekten normaldik sonradan ne oldu da bu hale geldik gerçekten anımsayamıyorum çok uzun bir süreçti. Sonradan iş işten geçtiğinde bana karşı gerçekten hassas davranmaya başladı. Kendisini düzeltmeye çalışması gerçekten iyi bir şey ama çok geç oldu. Eskisi gibi olamıyorum
İnanır mısınız bilmiyorum ama çok saftı. Kimseye bilerek zarar vermezdi. Sadece sinir ve güven problemleri vardı bu yüzden birbirimizi çok yorduk. Ne olursa olsun ne kadar sevmiyorum desem de ona alıştım ve konuşmasak bile ona bir şey olma ihtimalini düşünmek istemiyorum
Normalde mesaj attığımda ne olursa olsun bana anında veya en kısa sürede dönerdi. Ona bir şey mi oldu? Bana ne yaşatmış olursa olsun başına bir şey gelmesini şu dünyada en az hak eden insanlardan biri. Lütfen bir şey olmamış olsun
Normalde bana bir şekilde yazardı peki şuan nerede? Ona çok haksızlık ettim farkındayım ama o da bana çok haksızlık etti, üzdü. Ama şuan nerede ve neden mesaj atmamın üstünden 8 saat geçmiş olmasına rağmen cevap vermiyor
Bugun otobuste 20'li yaslarinda bir abla bana bas bagirdi, okuldan cikmisim elimde de devletin verdigi test kitaplari var 6 tane falan (12. sinifim) buldugum ilk yere oturdum bi cocugun yanina ve yanlislikla cicugun kulakligina oturmusum fark etmedim her neyse cocuk indikten sonra kadin bana bagirmaya basladi ben de ilk basta duymadım kulakligim takiliydi, dedi ki sagir misin sana diyorum kulakliga oturdun turkce konusuyorum nesini anlamiyosun falan dedi panikleyip hemen kalktim zaten ve cidden
Butona tikla ama public'te tiklama